Tupac Shakur
| ||
Rysunek przedstawiający Tupaca | ||
Imię i nazwisko | Tupac Amaru Shakur | |
Pseudonim | 2Pac, Pac, Makaveli, MC New York | |
Data i miejsce urodzenia | 16 czerwca 1971 Nowy Jork | |
Data i miejsce śmierci | 13 września 1996 Las Vegas | |
Przyczyna śmierci | rany postrzałowe | |
Gatunki | Hip-hop, West Coast hip-hop, polityczny hip-hop, gangsta rap, g-funk | |
Zawód | raper, aktor, producent muzyczny, scenarzysta, poeta | |
Aktywność | 1987–1996 | |
Wydawnictwo | Interscope Records (1991–1995), Death Row Records (1995–1996) | |
Powiązania | Dr. Dre, Snoop Dogg, Digital Underground, Shock G, Yaki Kadafi, Naughty by Nature, E-40, The Notorious B.I.G., Kurupt, Lady Of Rage, Daz Dillinger, Above The Law, Bone Thugs-N-Harmony, MC Breed, MC Hammer, Spice 1, Richie Rich, Nate Dogg, Johny „J”, Ice T, Danny Boy, Outlawz, Thug Life, Ice Cube | |
Zespoły | ||
Strictly Dope Digital Underground Thug Life Outlawz | ||
Strona internetowa |
Tupac Amaru Shakur (ur. 16 czerwca 1971 w Nowym Jorku[1], zm. 13 września 1996 w Las Vegas[2]), znany również jako 2Pac i Makaveli – amerykański raper, poeta, aktor i aktywista społeczny. W oficjalnych dokumentach został zapisany jako Lesane Parish Crooks. Dopiero gdy jego matka, Alice Faye Williams (po ślubie Afeni Shakur) poślubiła Lumumbę Abdula Shakura, otrzymał nowe imię Tupac Amaru (zob. Tupac Amaru II).
Spis treści
1 Biografia
2 Twórczość poetycka
3 Życie osobiste, literatura, poglądy i religia
4 Dyskografia
4.1 Kompilacje
4.2 Kolaboracje
5 Filmografia
6 Przypisy
7 Linki zewnętrzne
Biografia |
- Dzieciństwo
Tupac Shakur już jako dziecko przejawiał talent artystyczny. Matka zapisała go do The 127th Street Ensemble, grupy teatralnej, gdzie jako 12-latek zadebiutował na scenie jako Travis w Rising in the Sun (1983). Trzy lata później, w czerwcu 1986 roku, Shakurowie przenieśli się do Baltimore, gdzie młody Tupac zapisał się do Baltimore School for the Performing Arts, rozpoczynając naukę baletu, aktorstwa i poezji. Właśnie w Baltimore Shakur napisał swój pierwszy rapowy tekst i występował pod pseudonimem MC New York.
Nie udało mu się ukończyć tej szkoły. Wraz z resztą rodziny przeprowadził się po raz kolejny (1988), tym razem do Marin City w Kalifornii. W sierpniu 1988 roku jego ojczym Mutulu Shakur został skazany na 60 lat więzienia za udział w napadzie. Rząd Stanów Zjednoczonych utrzymuje, że towarzysze Mutulu ze świata politycznego tworzyli organizację przestępczą. Po skazaniu ojczyma Tupaca, jego matka wpadła w uzależnienie narkotykowe. Miała również wiele kryminalnych zatargów. Raper, nie mogąc znieść widoku staczającej się na dno matki, wyprowadził się do opuszczonego domu, gdzie mieszkał wraz z przyjaciółmi.
- Wzrost popularności
Rok 1990 okazał się przełomowy. Bliska przyjaciółka Shakura, Leila Steinberg poznała go z zespołem Digital Underground. Wkrótce Tupac dołączył do tej grupy i przybrał tam przydomek Rebel of the Underground.
Po roku występowania z grupie muzycznej, MC New York postanowił rozpocząć karierę solową. Pod koniec roku 1991 wydał debiutancki album 2Pacalypse Now. Międzyczasie udzielił się gościnnie w filmie, Miasto aniołów 2, gdzie zagrał rolę mordercy z getta. W grudniu Tupac złożył pozew w sądzie przeciwko miastu Oakland za pobicie go przez policjantów, po zatrzymaniu za „nieostrożne przechodzenie przez jezdnię”. Domagał się od miasta kwoty dziesięciu milionów dolarów, jednak ostatecznie otrzymał 42 000 dolarów odszkodowania.
Na początku roku 1993 ukazał się drugi album Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z.. Płyta otrzymała status platynowej, a Tupac otrzymał nominację do nagrody Grammy w kategorii „Najlepszy debiut”. Zagrał również w filmie Poetic Justice – Film o miłości u boku Janet Jackson. Pod koniec roku do sądu trafił pozew pewnej 19-letniej kobiety, która oskarżyła Shakura i dwie inne osoby, które przebywały z nim w hotelu o molestowanie seksualne i gwałt. W 1994 roku na ekrany wszedł kolejny film z jego udziałem – Nad obręczą. W listopadzie tego samego roku, miała finał sprawa o gwałt. Shakur został skazany za jeden z trzech postawionych mu zarzutów – nadużycie seksualne (dotykanie pośladków). Dzień przed rozprawą miało miejsce zajście, które odbiło się na jego karierze i życiu. 30 listopada 1994 roku o godzinie 0:20 w studiu nagraniowym Quad Records w Nowym Jorku został pięciokrotnie postrzelony, a następnie obrabowany z biżuterii i pieniędzy o łącznej wartości 40 tys. dolarów. Kilkanaście godzin po operacji wypisał się ze szpitala w obawie o swoje życie. O zlecenie tego zamachu na swoje życie obwinił swoich rywali ze wschodniego wybrzeża – P. Diddy’ego i Notoriousa B.I.G. (co podkreślił w utworze „Hit 'Em Up”). To wydarzenie było początkiem muzycznej wojny pomiędzy wschodnim, a zachodnim wybrzeżem Stanów Zjednoczonych.
- Dalsze życie
15 lutego 1995 artysta zaczął odsiadywać wyrok w więzieniu Clinton Correctional Facility w stanie Nowy Jork. W tym czasie miała miejsce premiera kolejnego albumu, Me Against the World, który okazał się jeszcze większym sukcesem, niż poprzedni. Po siedmiu miesiącach od premiery, płyta otrzymała status podwójnej platyny. Po 11 miesiącach spędzonych w zakładzie karnym, wyszedł na wolność. Przyczynił się do tego Marion „Suge” Knight, który wpłacił kaucję w wysokości 1.4 mln dolarów. W zamian za to, Shakur podpisał kontrakt, w którym zobowiązał się do nagrania trzech płyt dla wytwórni Knighta – Death Row Records.
13 lutego 1996 roku (7 miesięcy przed śmiercią) ukazał się album All Eyez on Me, który otrzymał status platynowej płyty w 4 godziny od czasu premiery. Był to pierwszy dwupłytowy album w historii hip-hopu. 27 utworów z płyty zostało nagrane w około 14 dni. Tymczasem Tupac zaręczył się z Kidadą Jones (córką Quincy’ego Jonesa). Wystąpił także w dwóch nowych filmach – Klincz oraz Brudny glina. W maju 1996 ukazał się singel „2 of Amerikaz Most Wanted” ze Snoop Doggiem, a w czerwcu „Hit 'Em Up” – singel, w którym atakuje raperów ze Wschodniego Wybrzeża (Notorious B.I.G., Junior Mafia, P. Diddy, Mobb Deep, Chino XL, Fugees). W międzyczasie ukończył materiał na kolejną płytę, której premiera była przewidziana na październik.
- Śmierć
7 września 1996 r. raper i aktor przybył do hotelu MGM Grand w Las Vegas, aby zobaczyć walkę bokserską między swoim przyjacielem Mikiem Tysonem, a Bruce’em Seldonem. Kiedy wraz ze swoją ekipą opuszczał hotel, doszło do pozornie niegroźnego incydentu, w którym główną rolę odegrał członek wrogiego gangu Southside Crips, Orlando „Baby Lane” Anderson. Został on pobity przez świtę Shakura, ponieważ kilka tygodni wcześniej ukradł jednemu z pracowników Death Row Records złoty łańcuch z logo wytwórni.
Kilka godzin później kawalkada luksusowych samochodów, w których znajdowali się członkowie Mob Piru Bloods i pracownicy Death Row Records, zatrzymała się naprzeciwko hotelu Maxim na czerwonym świetle. Prowadził ją, za kierownicą czarnego bmw 750, Marion „Suge” Knight, obok niego siedział Tupac. Przez przejście dla pieszych z obydwu stron ulicy przechodzili turyści, co nie pozwalało samochodom szybko ruszyć z miejsca. Z prawej strony bmw pojawił się biały cadillac, z którego oddano 12 strzałów. Pięć z nich raniło Shakura. Dwa z pocisków godziły go w klatkę piersiową, jeden w miednicę, jeden odstrzelił mu część palca wskazującego u prawej ręki, a ostatni ugodził go w ramię.
Zmarł w wieku 25 lat w University Medical Center 13 września, co zostało ogłoszone o godzinie 16:03 czasu miejscowego, na skutek odniesionych ran, sześć dni po strzelaninie.
Twórczość poetycka |
Tupac Shakur oprócz działalności aktorskiej i muzycznej, tworzył także wiersze. Ukazał się tomik wierszy Tupaca pt. The Rose that Grew from Concrete, czyli Róża, która wyrosła na betonie[3].
Życie osobiste, literatura, poglądy i religia |
Tupac był zapalonym czytelnikiem. Inspirował się wieloma pisarzami, takimi jak: William Shakespeare, Niccolò Machiavelli, Donald Goines, Sun Zi, Kurt Vonnegut, Michaił Bakunin, Maya Angelou, Alice Walker i Khalil Gibran. Michael Eric Dyson w swojej książce Holler If You Hear Me: Searching for Tupac Shakur opisał jak podczas wizyty w domu przyjaciółki i promotorki Tupaca, Leili Steinberg, odnalazł „morze książek”, które należały kiedyś do rapera[4].
Shakur nigdy nie wspominał o przynależności do konkretnej religii, ale teksty jego utworów (np. Only God Can Judge Me) i wierszy (np. The Rose That Grew from Concrete) sugerują, że wierzył w Boga. Oznacza to, że można go uznać za deistę[5][6][7]. Wierzył w karmę, ale odrzucał życie po życiu i zorganizowaną religię[8]. Na plecach posiadał jednak wytatuowany krzyż[9] oraz od czasu do czasu nosił naszyjnik z krzyżem[10]. Shakur politycznie związany był z Ligą Młodzieży Komunistycznej USA w Baltimore[11][12], w młodości spotykał się z córką lidera miejscowej Komunistycznej Partii USA[13].
Dyskografia |
- Albumy studyjne wydane za życia
2Pacalypse Now (1991)
Strictly 4 My N.I.G.G.A.Z. (1993)
Me Against the World (1995)
All Eyez on Me (1996)
- Albumy studyjne wydane pośmiertnie
The Don Killuminati: The 7 Day Theory (1996) (jako Makaveli)
R U Still Down? (Remember Me) (1997)
Until the End of Time (2001)
Better Dayz (2002)
Loyal to the Game (2004)
Pac's Life (2006)
Kompilacje |
- Greatest Hits (1998)
- The Lost Tapes (2000)
- The Rose That Grew From Concrete (2000)
- The Prophet: The Best of the Works (2003)
- Nu-Mixx Klazzics (2003)
- Tupac: Resurrection (2003)
- 2Pac Live (2004)
- The Rose, Vol. 2 (2005)
- Live at the House of Blues (2005)
- The Prophet Returns (2005)
Nu-Mixx Klazzics Vol. 2 (2007)
Best of 2Pac, Part 1: Thug (2007)
Best of 2Pac, Part 2: Life (2007)
Kolaboracje |
- Thug Life: Volume 1 (z Thug Life) (1994)
- Still I Rise (z Outlawz) (1999)
Filmografia |
- Filmy
Rok | Tytuł | Rola | Uwagi |
---|---|---|---|
1991 | Same kłopoty | On sam | Rola cameo |
1992 | Miasto aniołów 2 | Bishop | |
1993 | Poetic Justice – Film o miłości | Lucky | |
1994 | Nad obręczą | Birdie | |
1996 | Bullet | Tank | |
1997 | Klincz | Ezekiel „Spoon” Whitmore | |
1997 | Brudny glina | Detektyw Jake Rodríguez |
- Dokumenty
Rok | Tytuł | Uwagi |
---|---|---|
1997 | 2pac : Nieśmiertelny bandyta | |
1997 | Tupac Shakur: Words Never Die | |
1997 | Rhyme & Reason | Film dokumentalny o przyczynach popularności kultury hip-hop |
2001 | Tupac Shakur: Before I Wake... | |
2001 | Welcome To Death Row | |
2002 | Biggie & Tupac | Film dokumentalny na temat okoliczności śmierci Shakura i Wallace'a |
2002 | Anioł Bandyta: Życie wyrzutka | |
2002 | Tha Westside | |
2003 | 2Pac 4 Ever | |
2003 | Tupac: Zmartwychwstanie | Oficjalny dokument |
2003 | Beef | Film dokumentalny na temat beefów w hip-hopie |
2004 | Tupac vs. | |
2004 | Tupac: The Hip Hop Genius | |
2006 | So Many Years, So Many Tears | |
2007 | Tupac Assassination: Conspiracy or Revenge? | |
2009 | Tupac Assassination II: Reckoning | |
2017 | All Eyez on Me | Fabularny film biograficzny o Tupacu, w reżyserii Benny’ego Brooma. Główną rolę zagrał Demetrius Shipp. |
Przypisy |
↑ Jacob Hoye: Tupac: Resurrection. Atria, 2006, s. 30. ISBN 0-7434-7435-X.
↑ Stephen Thomas Erlewin: Tupac Shakur Biography (ang.). www.allmusic.com. [dostęp 2010-01-07].
↑ BARNES & NOBLE – The Rose That Grew from Concrete by Tupac Shakur, MTV Books – Paperback, Hardcover (ang.). barnesandnoble.com. [dostęp 2012-09-01].
↑ Dyson, M. Holler If You Hear Me: Searching for Tupac Shakur. BasicCivitas Books. 2001.
↑ http://www.albany.edu/scj/jcjpc/vol14is2/nisker.pdf
↑ http://www.csun.edu/csbs/departments/pan_african_studies/pdf/be_%20for_him_or_against_him.pdf Tupac wspominał Boga w takich nagraniach, jak "Lord Knows" i "I Wonder If Heaven Got a Ghetto"
↑ 2Pac God Lyrics, www.sing365.com [dostęp 2017-11-27] (ang.).
↑ retrieved, Vibeonline June 1996 Street gangs.com 2pac interview; Which religion do you follow? "I believe that everything you do bad comes back to you ... I think heaven is just when you sleep, you sleep with a good conscience – you don't have nightmares. Hell is when you sleep, the last thing you see is all the fucked up things you did in your life and you just see it over and over again ... So that's wrong religion"
↑ Zdjęcie krzyża na plecach.
↑ Naszyjnik z krzyżem.
↑ Farrar, Jordan. (2011-05-13) "Baltimore students protest cuts", Peoples World, Retrieved 2012-04-27
↑ "'And Still I See No Changes': Tupac's legacy 15 years on", Green Left Weekly(2011-10-16). Retrieved 2012-04-27
↑ Bastfield, Darrin Keith (2002). Back In The Day: My Life And Times With Tupac Shakur. Da Capo Press. ISBN 978-0-345-44775-3.
Linki zewnętrzne |
- Oficjalna strona (ang.).
|
Kontrola autorytatywna (osoba):
ISNI: 0000 0001 2026 0457
VIAF: 54339977
LCCN: n93086906
GND: 120393336
NDL: 00853473
SELIBR: 267263
BnF: 139722714
SUDOC: 081499302
NLA: 41273439
NKC: xx0025077
BNE: XX1108458
NTA: 327171529
BIBSYS: 7045587
Open Library: OL1400173A
- WorldCat