Zakon
Zakon (łac. ordo) – organizacja, której członkowie, po złożeniu ślubów, żyją według ściśle określonych reguł religijnych lub (rzadziej) świeckich. Członkowie zakonu (mężczyźni – mnisi, zakonnicy, bracia; kobiety – zakonnice, mniszki, siostry) zwykle nie są postrzegani ani jako świeccy, ani jako członkowie kleru, choć na przykład w Kościele katolickim możliwe jest łączenie członkostwa w zakonie ze święceniami kapłańskimi (osobie takiej przysługuje tytuł „ojca”).
Zjawisko istnienia zakonów (monastycyzm) jest spotykane w większości religii, choć niektóre wyznania (np. większość protestanckich) je odrzucają. W chrześcijaństwie zakon ma zatwierdzoną przez Kościół regułę. Jego członkowie składają uroczyste śluby. Przeważnie jest to tylko ślub ubóstwa, czystości i posłuszeństwa, jednak wśród wielu zakonów występują dodatkowe śluby, dla przykładu ślub stałości miejsca, opierające się zwykle na ich szczególnym charyzmacie. Wśród zakonów chrześcijańskich wyróżnia się zakony mnisze (np. benedyktyni, cystersi, kameduli, trapiści, kartuzi), żebracze (franciszkanie, dominikanie, karmelici, trynitarze), kleryckie (jezuici, pijarzy) i rycerskie (Krzyżacy, templariusze, kawalerowie maltańscy). W odróżnieniu od członków zakonów, osoby wstępujące do zgromadzeń zakonnych składają tylko śluby proste.
Swoistą świecką odmianą zakonu są stowarzyszenia wolnomularskie, w których występują ryty, system wtajemniczeń oraz rozbudowana symbolika.
Terminem „zakon” określa się także Prawo (nadane Żydom).
Zobacz też |
cenobityzm – anachoretyzm – eremityzm
- instytuty świeckie
- Redemptionis Donum
- zgromadzenie zakonne
Linki zewnętrzne |
- Portal prowadzony przez Centrum Informacyjne Zakonów
- Zakony w Polsce
Kontrola autorytatywna (Wspólnota religijna):
GND: 4043726-7
NDL: 00572355
BNCF: 1410