Rybaki (Poznań)
Poznań | |||||||||||||||||||||
ulica Rybaki | |||||||||||||||||||||
Centrum | |||||||||||||||||||||
Długość: | 450 m | ||||||||||||||||||||
Centralna część Rybaków | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Poznania ulica Rybaki | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego ulica Rybaki | |||||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski ulica Rybaki | |||||||||||||||||||||
52°24′07,8″N 16°55′50,5″E/52,402180 16,930691 |
Rybaki – część Poznania zlokalizowana w obrębie centrum (Osiedle Stare Miasto), pomiędzy ścisłym Starym Miastem a Wildą. Z reguły za teren Rybaków uważa się rejon między ulicami Półwiejską na zachodzie, Strzelecką na wschodzie oraz północy i Królowej Jadwigi na południu. Oś dzielnicy stanowi ulica Rybaki.
Spis treści
1 Historia
2 Gospodarka
3 Komunikacja
4 Odniesienie
5 Galeria
6 Przypisy
7 Bibliografia
Historia |
Rybaki (Rybitwy) po raz pierwszy pojawiają się w zapisach w 1441, jako osada służebna zamieszkała przez rybaków, poławiających ryby w przepływającej tutaj Strudze Karmelickiej (Karmelitańskiej) - dziś nieistniejącej. Prawdopodobnie osada ta istniała nawet od XIII wieku i była wówczas wyspą[1]. W 1728 zapadł w Trybunale Radomskim wyrok przyznający miastu prawo pobierania pogłównego z tej jurydyki (w 1721 Poznań pozwał wszystkie otaczające go jurydyki o zapłatę zaległego z wielu lat pogłównego)[2].
Znacząca przebudowa dzielnicy nastąpiła na przełomie XIX i XX w. Wtedy to zabudowano ten teren okazałymi 4- i 5-piętrowymi kamienicami w duchu secesji i historyzmu. W czasach zaborów ulica nosiła nazwę Fischerei[3].
Na Rybakach, a właściwie w dawnej osadzie Piaski, znajduje się zabytkowy, gotycki Kościół Bożego Ciała. Z kamienic wyróżnia się budynek przy ul. Kwiatowej 9, dekorowany motywami roślinnymi. Według Marcina Libickiego jest to jeden z laboratoryjnych przykładów sztuki dekoracyjnej początku XX wieku[4]. W 1927 przy ulicy Rybaki wzniesiono dom dla samotnych według projektu Jerzego Tuszowskiego[5].
Przy ul. Rybaki mieści się też część obiektów AWF Poznań.
Gospodarka |
Dzielnica obecnie ma charakter mieszkalno-handlowo-usługowy. W wielu kamienicach otwierane są puby, restauracje oraz obiekty noclegowe. Wpływ na to ma m.in. bliskość deptaku na ul. Półwiejskiej i Starego Browaru. Rybaki zachowały dotąd indywidualny charakter i nie podlegały znaczącym modernizacjom.
Komunikacja |
Ulicą Strzelecką przebiega jeden z bardziej malowniczych odcinków poznańskiej sieci tramwajowej (linie 2, 3, 9). Trasa wije się wśród starej zabudowy. W centrum dzielnicy znajduje się przystanek Łąkowa. Również ulicą Półwiejską kursowały w przeszłości tramwaje.
Odniesienie |
Dzielnica Rybaki (lit. Žvejai) znajduje się również w Wilnie i ma podobną genezę – również stanowiła średniowieczną osadę służebną (rybacką). W Wilnie jednak, w odróżnieniu od Poznania, nazwa Rybaki praktycznie wyszła już z użycia.
Galeria |
Przypisy |
↑ Alfred Kaniecki, Wpływ antropopresji na przemiany środowiskowe w dolinie Warty w Poznaniu, w: Landform Analysis, vol. 24/2013, s.25
↑ red. Jerzy Topolski, Dzieje Poznania, tom 1, PWN, Warszawa-Poznań, 1988, s.632, ISBN 83-01-08194-5
↑ Pharus Plan Posen. CYRYL Cyfrowe Repozytorium Lokalne oznań. [dostęp 2014-10-11].
↑ MarcinM. Libicki MarcinM., Poznań – przewodnik, PiotrP. Libicki (ilust.), Poznań: wyd. Gazeta Handlowa, 1997, s. 134, ISBN 83-902028-4-0, OCLC 69302402 .
↑ Atlas architektury Poznania, JanuszJ. Pazder (red.), AleksandraA. Dolczewska, Poznań: Wydawnictwo Miejskie, 2008, s. 260, ISBN 978-83-7503-058-7, OCLC 316600366 .
Bibliografia |
- Jerzy Topolski (redakcja), Dzieje Poznania, Warszawa-Poznań, PWN, 1988, ISBN 83-01-08194-5
Poznań – plan miasta i okolic 1:20.000, Wydawnictwo Pietruska & Mierkiewicz, Poznań, 2004, ISBN 83-87157-01-5
|