Nowy Tomyśl





















































































Nowy Tomyśl







miasto w gminie miejsko-wiejskiej



Ilustracja
Rynek w Nowym Tomyślu











Herb

Flaga

Herb

Flaga


Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

nowotomyski

Gmina

Nowy Tomyśl
Data założenia
ok. 1780

Prawa miejskie

8 kwietnia 1786

Burmistrz
Włodzimierz Hibner

Powierzchnia
5,2 km²
Wysokość
70 m n.p.m.
Populacja (30.06.2017)
• liczba ludności
• gęstość


14 702[1]
2827 os./km²

Strefa numeracyjna
+48 61

Kod pocztowy
64-300 do 64-301

Tablice rejestracyjne
PNT


Położenie na mapie gminy Nowy Tomyśl


Mapa lokalizacyjna gminy Nowy Tomyśl

Nowy Tomyśl

Nowy Tomyśl






Położenie na mapie powiatu nowotomyskiego


Mapa lokalizacyjna powiatu nowotomyskiego

Nowy Tomyśl

Nowy Tomyśl






Położenie na mapie województwa wielkopolskiego


Mapa lokalizacyjna województwa wielkopolskiego

Nowy Tomyśl

Nowy Tomyśl






Położenie na mapie Polski


Mapa lokalizacyjna Polski

Nowy Tomyśl

Nowy Tomyśl





Ziemia52°19′02″N 16°07′18″E/52,317222 16,121667

TERC (TERYT)
3015044

SIMC
0971175

Urząd miejski
ul. Poznańska 33
64-300 Nowy Tomyśl

Strona internetowa

Nowy Tomyśl (niem. Neutomischel) – miasto w woj. wielkopolskim, nad Szarką (dopływ Obry), w powiecie nowotomyskim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Nowy Tomyśl. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.


Według danych GUS z 30 czerwca 2017, miasto liczyło 14 702 mieszkańców.




Spis treści






  • 1 Położenie geograficzne


  • 2 Historia


    • 2.1 Okres II wojny światowej




  • 3 Komunikacja


  • 4 Demografia


  • 5 Zabytki


  • 6 Wspólnoty wyznaniowe


  • 7 Gospodarka


  • 8 Rolnictwo


    • 8.1 Historia uprawy chmielu[8]




  • 9 Sport


  • 10 Turystyka


  • 11 Współpraca międzynarodowa


  • 12 Ludzie związani z Nowym Tomyślem


  • 13 Zobacz też


  • 14 Przypisy


  • 15 Bibliografia


  • 16 Linki zewnętrzne





Położenie geograficzne |


Nowy Tomyśl leży w zachodniej części województwa wielkopolskiego, przy osi Warszawa-Poznań-Berlin. Przez gminę przebiega autostrada A2 oraz międzynarodowa linia kolejowa E 20.


Przez miejscowość przepływa Szarka, niewielka rzeka dorzecza Odry, dopływ Obry.



Historia |


Początki Nowego Tomyśla sięgają XIII w., choć pierwsze ślady osadnictwa na tych obszarach pochodzą sprzed 11 tys. lat (m.in. pozostałości grobów skrzynkowych koło Wytomyśla i smolarni pod Jastrzębskiem Starym). Od średniowiecza znana była wieś Tomyśl, położona pośród wielkich kompleksów leśnych. W XVIII w. okolice Tomyśla zaczęli zagospodarowywać osadnicy olęderscy, sprowadzani przez właścicieli tych ziem, rodzinę Szołdrskich. Wśród nowych mieszkańców dominowali protestanccy Niemcy z Brandenburgii, Śląska i Pomorza, toteż wkrótce koniecznością stała się budowa zboru ewangelickiego. Świątynia powstała w osadzie nova colonia Glinki w 1780 r., a kilka lat później Feliks Szołdrski postanowił lokować koło kościoła nowe miasto.


Ostatecznie osadzie nadano prawa miejskie i nazwę Nowy Tomyśl 8 kwietnia 1786 r. przywilejem wydanym przez króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. Wieś dla odróżnienia nazwano Starym Tomyślem. Już kilka lat po lokacji miasto włączono do zaboru pruskiego. Podczas wojen napoleońskich po zwycięskim powstaniu wielkopolskim 1806 roku Nowy Tomyśl zajęty został przez powstańców i wkrótce znalazł się w granicach Księstwa Warszawskiego. Po jego upadku w 1815 roku znów powrócił we władanie państwa pruskiego.


W 1811 roku miasto liczyło 66 domów i 438 mieszkańców (w 1837 roku – 809 mieszk.)[2]. Działały tu warsztaty sukiennicze i garbarskie. W ciągu roku odbywały się cztery jarmarki: 11 kwietnia, 21 czerwca, 14 września oraz 28 listopada[2].


Od 1815 roku miasto było jednym z pięciu w podówczas utworzonym powiecie bukowskim[2]. Miasto było położone w leśnej części tego powiatu wśród osad olęderskich. W 1848 r. Buk utracił przywilej miasta powiatowego w ramach kary za udział w Wiośnie Ludów i urząd landrata przeniesiono tego samego roku do Nowego Tomyśla. W 1887 roku na mocy ustawy o podziale powiatów zlikwidowano powiat bukowski i utworzono dwa nowe: powiat grodziski i nowotomyski[3].


Pod koniec XIX wieku było to jedyne miasto w Wielkopolsce bez kościoła katolickiego, a wszyscy katolicy należeli do parafii w odległym o 8 km Wytomyślu[4]. W 1905 r. Nowy Tomyśl liczył 1985 mieszkańców, z czego 86,1% stanowili Niemcy, 8,2% – Polacy, zaś Żydzi – 5,7%[5]. Ludność niemiecka dominowała w mieście aż do lat 20. XX w.


Powstańcy wielkopolscy opanowali Nowy Tomyśl 3 stycznia 1919. Powrót miasta do Polski usankcjonował traktat wersalski z 28 czerwca 1919 r.



Okres II wojny światowej |



 Osobne artykuły: Kraj Warty, Wysiedlenia Polaków z Wielkopolski 1939–1941 i Heim ins Reich.

Podczas II wojny światowej obszar ten był terenem silnej akcji germanizacyjnej, a mieszkańców polskiego pochodzenia wywożono na roboty do Niemiec lub do Generalnego Gubernatorstwa, a w zamian sprowadzono Niemców w ramach akcji kolonizacyjnej Heim ins Reich. Walki o miasto zakończyły się 27 stycznia 1945 roku.



Komunikacja |



 Zobacz też: Nowy Tomyśl (stacja kolejowa).

W 2011 przy ul. Poznańskiej otworzono oficjalnie sanitarne lądowisko.



Demografia |


  • Piramida wieku mieszkańców Nowego Tomyśla w 2014 roku[6].


Piramida wieku Nowy Tomysl.png



Zabytki |





Kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1780 r. (dawny zbór ewangelicki)




Zabytkowy młyn




Dom szachulcowy z końca XVIII (obecnie Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa)




  • kościół pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa – pierwotnie zbór ewangelicki z 1780 r., na planie krzyża greckiego o równych ramionach


  • ratusz z 1879 r., obecnie siedziba sądu

  • budynek poczty z 1884 r. przy ul. Piłsudskiego

  • młyn z 1885 r. przy ul. Zbąszyńskiej


  • kościół Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy z 1895 r.

  • kamienice z drugiej połowy XIX w. i początków XX w. (m.in. pl. Chopina 17, ul. Poznańska 8)



Wspólnoty wyznaniowe |





Kościół par. pw. MB Nieustającej Pomocy z 1896 r. i dom proboszcza



  • Kościół rzymskokatolicki:


  • Parafia Najświętszego Serca Pana Jezusa w Nowym Tomyślu

  • Parafia Najświętszej Maryi Panny Nieustającej Pomocy w Nowym Tomyślu



  • Świadkowie Jehowy:

  • dwa zbory z Salą Królestwa[7].


  • Kościół Ewangelicznych Chrześcijan w RP:

  • Zbór Kościoła Ewangelicznych Chrześcijan


Gospodarka |


W Nowym Tomyślu i okolicach działa kilka znaczących firm. Jedną z najbardziej znanych jest Fabryka Narzędzi Chirurgicznych „Chifa”, dziś znana pod nazwą „Aesculap Chifa” sp. z o.o., należąca do koncernu B.Braun Melsungen AG. Inne duże firmy to „Top-Tomyśl” (zakłady mleczarskie), położony w pobliskiej Paproci „Bartex” (największy polski importer win) czy produkująca złącza przemysłowe fabryka „Phoenix Contact”.



Rolnictwo |



Historia uprawy chmielu[8] |


Pierwsze plantacje chmielu w okolicach Nowego Tomyśla pojawiły się pod koniec drugiego dziesięciolecia XIX w., a do jego intensywnego rozwoju w drugiej połowie XIX w. przyczynił się niemiecki kupiec pochodzenia żydowskiego – Józef Jakub Flatau.


Flatau sprowadzał w rejon Nowego Tomyśla szlachetne odmiany chmielu, a po wielu żmudnych doświadczeniach wyhodował także swoje własne odmiany. Chmiel z Nowego Tomyśla z roku na rok zdobywał coraz więcej nagród na wystawach krajowych i zagranicznych, a jego cena nieustannie rosła. Hermann Tietz w swoim szkicu biograficznym Józefa Jakuba Flataua pisze, że cena nowotomyskiego chmielu wzrosła z 9 talarów za cetnar w 1837 roku do 160 talarów w 1861 roku, co przyczyniło się do wzrostu zamożności wielu mieszkańców Nowego Tomyśla i okolic. Nowotomyski chmiel był już wykorzystywany jako surowiec nie tylko w lokalnych browarach (m.in. do produkcji słynnego piwa grodziskiego), ale także eksportowany do innych regionów Prus, a nawet za granicę (zwłaszcza odmiana lokalna). Było to możliwe z jednej strony dzięki wzrostowi wiedzy agrotechnicznej wśród plantatorów, a z drugiej strony dzięki działaniom marketingowym Flataua. W 1858 r. Józef Flatau został uhonorowany przez władze Nowego Tomyśla honorowym obywatelstwem (Hermann Tietz podaje, że miało to miejsce w 1864 roku).


Z wydawnictwa nowotomyskiego magistratu z 1873 roku Wiadomości o chmielu w Nowym Tomyślu wynika, że obszar plantacji chmielu w okolicy Nowego Tomyśla był największy w całych Prusach i stanowiły one jedyne źródło utrzymania dla ok. 10 tysięcy ludzi. W 1860 roku dochody z uprawy chmielu w tym regionie wyniosły 2,2 mln talarów.


Od połowy XIX w. odbywały się w Nowym Tomyślu jarmarki chmielarskie, na które przyjeżdżali także plantatorzy z Czech i Śląska. Dzięki uprawom chmielu miasto ożywiło się gospodarczo, a liczba jego mieszkańców systematycznie rosła.


Obecnie plantacje chmielu w okolicach Nowego Tomyśla obejmują obszar ok. 90 hektarów.




Największy wiklinowy kosz świata z 2006 roku


W całym kraju Nowy Tomyśl słynie też jako miasto wikliniarzy. Tradycje te sięgają XIX w., kiedy w te okolice sprowadzono z Ameryki Północnej specjalne odmiany wikliny. W mieście co roku w ostatni weekend wakacji organizowany jest Jarmark Chmielo-Wikliniarski. W 1985 r. założono tutaj Muzeum Wikliniarstwa i Chmielarstwa (oddział Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie)[9].



Sport |




  • NAP Polonia Nowy Tomyśl – najbardziej utytułowany klub piłkarski w mieście i występujący w A-klasie.

  • TS 05 Nowy Tomyśl – klub piłkarski występujący w B-klasie.


  • LKS „Budowlani” Nowy Tomyśl – podnoszenie ciężarów.

  • MOS MUKS Kangur Nowy Tomyśl – siatkówka.

  • NASZACH Nowy Tomyśl - Nowotomyska Akademia Szachowa



Turystyka |


KTR Szarka – klub turystyki rowerowej powstały w 2001 r. Skupia młodzież z terenu powiatu nowotomyskiego. Organizator trzydniowego Rajdu Szlakiem Chmielu i Wikliny.



Współpraca międzynarodowa |


Miasta partnerskie[10]




  • Niemcy Biesenthal


  • Niemcy Goch


  • Polska Sulęcin


  • Polska Dębno


  • Polska Radzyń Podlaski[11]



Ludzie związani z Nowym Tomyślem |




  • Zenon Grocholewski – kardynał, prefekt Kongregacji Wychowania Katolickiego


  • Paweł Najdek – ciężarowiec kategorii superciężkiej, 4-krotny medalista mistrzostw Europy


  • Błażej Telichowski – piłkarz


  • Stefania Kaja – ceramik, malarz


  • Franciszek Rost – lekarz, dyrektor szpitala


  • Mateusz Kościukiewicz – aktor


  • Czesław Piątas – generał Wojska Polskiego


  • Tomasz Tomiak - wioślarz, brązowy medalista IO w Barcelonie (1992)


  • Wojciech Bartecki – działacz narodowy w okresie zaborów.


  • Wojciech Wydra-Nawrocki - pedagog, poseł II RP, wiceburmistrz, społecznik


  • Zdzisław Połącarz – tworzący w Nowym Tomyślu polski malarz, grafik, rysownik, działacz społeczny.



Zobacz też |



  • Synagoga w Nowym Tomyślu

  • Cmentarz żydowski w Nowym Tomyślu



Przypisy |




  1. Baza demograficzna


  2. abc Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜stwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 192-202.


  3. Starostwo Powiatowe w Buku. Narodowe Archiwum Cyfrowe. [dostęp 2014-12-29].


  4. „Dziennik Poznański”. R. 33 nr 252, 4 listopada 1891. 


  5. Gemeindelexikon für das Königreich Preußen. Heft 5. Provinz Posen. Berlin SW 1908.


  6. http://www.polskawliczbach.pl/Nowy_Tomysl, w oparciu o dane GUS.


  7. Dane według wyszukiwarki zborów, na oficjalnej stronie Świadków Jehowy jw.org [dostęp 2014-06-06] .


  8. Zob. bibliografia.


  9. Historia Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie. Strona Muzeum Narodowego Rolnictwa i Przemysłu Rolno-Spożywczego w Szreniawie. [dostęp 2011-04-24].


  10. Bartosz Filipiak: Współpraca (pol.). [dostęp 9 lutego 2012].


  11. Nowiny lokalne. Nowy partner Nowego Tomyśla (2014-09-12)



Bibliografia |



  • Bogusław Polak: Dzieje Nowego Tomyśla. Nowy Tomyśl: UMiG Nowy Tomyśl, 1998. ISBN 83-907840-1-7.

  • Arno Kraft: ...und dazwischen Neutomischel. Berlin: Eigenverlag Arno Kraft, 1998. ISBN 3-00-002419-0. (niem.)

  • Hermann Tietz: Joseph Jacob Flatau genannt Flatau von Hopfenfeld, Biographische Skizze. Berlin: 1868. (niem.)



Linki zewnętrzne |



  • Cyfrowe Archiwum Tradycji Lokalnej – Nowy Tomyśl


  • Tomyśl w Słowniku geograficznym Królestwa Polskiego. T. XII: Szlurpkiszki – Warłynka. Warszawa 1892.








Popular posts from this blog

横浜市

Rostock

Europa